Şaka Gibi Ygs Açıklanır...

Şaka gibi jet hızıyla ygs'yi açıkladılar. Çok iyi bir puanım yok öyle derece falan değil hatta ilk on binler falan da değil ama umudumu kaybettirmiyor işte. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. İyi geceler...
Gecenin anlam ve önemiyle hiç mi hiç alakası olmayan ama sevdiğim bir şarkı olsun:

Her Şey Üst Üste Mi Gelir Yahu?

Perşembe akşamından beri hastalıktan kırılıyorum. Bir yandan burnum nefes almama izin vermezken bir yandan da deli gibi akmasıyla başım dertteydi. Son olarak da başıma ciğerlerden gelen (tabi sigaranın etkisinin %99 olduğu) ta derinlerden gelen öksürük krizleri. 3 gün boyunca yattım uyudum. Neredeyse hiç kalkmamacasına. Dün artık tamam iyileştim deyip birazcık çıktım dışarıya. Aa bir baktım daha da iyileşivermişim. Açık hava iyi gelmiş. Dedim ki tamam korkma kızım sen bütün her şeyin üstesinden gelirsin. Yarın da erkenden kalk, kütüphaneye git ve güzelce ders çalış. Bak göreceksin her şey yoluna girecek dedim. Hemde çok içten söyledim. Ama sonuca gelirsek sabah kalktım ve bünyem izin vermedi "yat daha hastasın sen dedi durdu" bende elim mahkum bu uyarıyı dikkate alma zorunluluğunu yaşadım. Tamam sonuçta önemli olan sağlık değil mi? Neyse aradan biraz zaman geçti ve bir telefona uyandım. Kvk'dan arıyorlarmış. Perşembeden beri telefonum oradaydı. yazılım güncellemesi gerektiğinden. Bende hazır götürmüşken dedim ki "geçenlerde telefonum düştü buna da bir bakabilir misiniz?" dedim. Hay dilimi eşek arısı soksaydı. Bugün hanımefendi arıyor ve diyor ki ön panelin değişmesi gerekiyor ve 135 lira. Onaylıyor musunuz. Dedim onaylamıyorum. "Nedeeen?" diye soruyor üstelik o ikinci e harfini uzatarak. Bende sakin olmaya çalışarak "çünkü 135 lira dediniz" dedim. Onaylamadım. O anda aklıma güncellemesini yapıp yapmadıkları sorusu geldi. Kadın resmen bu parayı vermezsen bizde senin garantiden yararlanmana izin vermeyiz dedi. yani "hiç bir işlem yapamayız şuan" diyerek kestirip attı. Arkadaşım iyisin hoşsun da sonuçta öğrenci bir insanım. Gelirimi giderimi bilmezsin. Kızdım mı evet çok kızdım kvk'ya. Esas sorunumla ilgilenmedikleri için. Ben burada 4 gündür telefonsuz kaldığım için.
Ama esas kendime kızıyorum bu kadar sorun yarattığım için. Aileme çok fazla yük olduğum için vs vs. Çok uzattım. An'ın anlam ve önemine pek uygun olmasa da "ah bu ben!" :

Yine Yeniden Merhaba!

Başladığım bir şeyin sonunu getiremiyorum. Sanırım en büyük problemim de bu. Devam etsem biraz biraz, hepsi birleşip kocam bir dev olacak ama benim yaptığım şey ise çok sevmek. Hemde o kadar çok sevmek ki haddini aşacak kadar. Sevmekten usandıracak kadar. Karşılığını alamadığım için önce oturup ağlamak ve sonrasında ise tamamen bırakmak. Madem beni az seviyorsa bende onu hiç sevmem deyip kestirip atmak. Tamamen yüreğimde bitirmek. Halbuki hayat öyle değil ki. Sevmek ya da sevmemekten oluşmuyor ki. Siyah ya da beyaz değil ki tamamen. Çevrene bak bir. O kadar çok renk var ki. Hiç bir zaman ya hep ya hiç olmuyor. Hayat garip! Hem mükemmelliyetçiliği aklımıza düşürüyor sonra da  böyle bir şeyin imkansızlığından bahsediyor. Gerçekten mükemmel diye bir şey yok mudur hayatta ya da varsa nasıl ulaşılır?Evet aklımda hep bu sorular.
Gelelim bana: Ygs'ye girdim 24 Martta. Çok kötü geçti. Ne kadar çalıştın ki iyi geçsin? Sen de haklısın. Olmama, hayalime ulaşamama ihtimalim  çok yüksek. Ama içimden bir ses diyor ki "Umudunu Kaybetme!" Ya olursa? Ya çok çalışırsan, gerçekten çok istesen ve ya olursa, ya gerçekleşirse?
Gecenin şarkısı "Benim Hâlâ Umudum Var - MFÖ"